Kluczowa różnica: INR i APTT to dwa rodzaje testów przeprowadzanych w celu pomiaru krzepnięcia krwi u pacjenta. INR oznacza "Międzynarodowy współczynnik znormalizowany". Z kolei APTT oznacza "czas częściowej tromboplastyny aktywowanej".
Międzynarodowy współczynnik znormalizowany pochodzi od czasu protrombinowego (PT) i stosunku protrombiny (PR). Są one używane do pomiaru zewnętrznej ścieżki krzepnięcia. Koagulacja to zdolność krzepnięcia krwi. INR jest zwykle stosowany do pomiaru skuteczności dawkowania warfaryny oraz stanów uszkodzenia wątroby i witaminy K. Jeśli wynik wskazuje na przedłużony INR, oznacza to, że krzepnięcie krwi trwa zbyt długo. W związku z tym mogą być podejmowane kroki w celu rozwiązania problemu.
Badanie INR polega głównie na uzyskaniu lepszego widzenia w celu zdiagnozowania niewyjaśnionego krwawienia pacjenta. Służy także jako test przesiewowy dla osób, które będą poddawane zabiegom chirurgicznym. Mierzy, czy osoba poddawana zabiegowi ma normalną zdolność krzepnięcia. Niski INR może spowodować opóźnienie operacji. Badanie INR można również zlecić, jeśli u pacjenta występują oznaki i objawy nietypowego krwawienia pomimo braku przyjmowania leków przeciwzakrzepowych. Test INR można również zamówić, jeśli pacjent wykazuje krwawienie z nosa, ciężkie miesiączki, krwawiące dziąsła, siniaki i obecność krwi w kale.
Aktywowany czas częściowej tromboplastyny (APTT lub APTT) jest wskaźnikiem wydajności stosowanym do pomiaru skuteczności ścieżki aktywacji kontaktowej i powszechnych szlaków krzepnięcia. Mierzy czas potrzebny do skrzepu krwi pacjentowi. Jest stosowany głównie do wykrywania wszelkich nieprawidłowości w krzepnięciu krwi, takich jak nietypowe krwawienie lub siniaczenie. Może być stosowany do badania niedoboru niektórych czynników krzepnięcia krwi prowadzących do zaburzeń krwawienia, takich jak hemofilia. Może być również stosowany do określenia czasu krzepnięcia krwi przed operacją.
Ponadto, APTT jest również stosowany do monitorowania efektów leczenia heparyną. Heparyna jest antykoagulantem, który opóźnia krzepnięcie krwi. Zwykle wykonuje się to po tym, jak pacjent regularnie przyjmował leki rozrzedzające krew przez określony czas. Odbywa się to w ten sposób, że można ustalić dokładną dawkę i dawkę leku dla pacjenta.
INR i APTT są często stosowane w połączeniu w celu uzyskania pełnego obrazu koagulacji krwi u pacjenta.