Kluczowa różnica: Obraz ISO jest plikiem archiwum z dysku optycznego. CSO to skompresowana wersja pliku ISO.
Obrazy ISO są zapisywane w formacie nieskompresowanym i mogą być używane do zapisu dysków CD lub DVD. Dowolny dysk optyczny może być archiwizowany w formacie .ISO jako prawdziwa cyfrowa kopia oryginału. Programy, takie jak PowerISO, mogą pobrać oprogramowanie z dysku CD lub DVD i wykorzystać obrazy .iso do napisania innej płyty CD lub DVD.
Zaletą obrazu ISO jest to, że w przeciwieństwie do dysku optycznego obraz może być przesyłany za pośrednictwem dowolnego łącza danych lub wymiennego nośnika danych, takiego jak dysk flash USB.
Obraz GUS jest w zasadzie skompresowaną wersją pliku ISO. Zasadniczo działa jak plik .zip na komputerach. Obrazy CSO mają rozszerzenie pliku .cso. Obrazy CSO są czasami nazywane CISO. To była pierwsza metoda kompresji dla ISO. Zaletą obrazu CSO jest to, że kompresuje pliki ISO, dzięki czemu zużywają mniej pamięci niż początkowo. W związku z tym są one również szybsze do wysyłania, pobierania lub kopiowania na przenośne nośniki pamięci.
Jednak wadą obrazu GUS jest to, że niektóre programy, które są w stanie odczytać obraz ISO, mogą nie być w stanie odczytać obrazu GUS. Jest to prawdopodobnie spowodowane kompresją, taką samą jak .zip. Wiele programów nie może odczytać pliku .zip lub rozpakować pliki .zip, zanim będą mogły zostać załadowane. To trwa dłużej, ponieważ pliki muszą najpierw zostać zdekompresowane, a następnie załadowane. To samo dotyczy plików .cso. Programy te są jednak bardzo rzadkie, ponieważ większość z nich jest całkowicie zgodna ze zdjęciami GUS, a te, które nie są, wkrótce będą ze względu na rosnącą popularność GUS.
