Kluczowa różnica: Bharatanatyam rozwinął się w Tamil Nadu, a Kuchipudi rozwinął się w Andhra Pradesh. Początkowo Kuchipudi były wykonywane przez grupy całkowicie męskie, z których każda przedstawia inny charakter. Z kolei Bharatanatjam zawsze był wykonywany przez kobiety-tancerzy, którzy tańczą w świątyniach ku czci bogów.

Bharatanatyam i Kuchipudi to dwa różne tańce, które powstały w Indiach. Są to dwa z ośmiu ogólnie przyjętych hinduskich tańców klasycznych. Zarówno Bharatanatyam, jak i Kuchipudi rozwinęli się w południowych Indiach jako różne rodzaje tańców świątynnych. Bharatanatyam rozwinął się w Tamil Nadu, a Kuchipudi rozwinął się w Andhra Pradesh. Tańce te zostały pierwotnie wykonane w świątyni w celu uhonorowania bogów i podkreślili religijne tematy i duchowe idee. Jednakże, podczas gdy Bharatanatyam nadal był głównie tańcem świątynnym, Kuchipudi ewoluował, by tańczyć z zabawami i opowieściami.

Podróżujący bardowie wykorzystaliby tę formę tańca, aby opowiedzieć historię Kryszny różnym odbiorcom, podróżując po całym kraju w męskich grupach. Często występowali na scenie przylegającej do świątyni. Z biegiem czasu zaczęli też adaptować inne historie. W nowoczesnej adaptacji, pojedynczy taniec może również wykonywać Kuchipudi wyłącznie jako taniec, a nie przedstawiać historię. Ewentualnie tancerz może także przedstawić historię pojedynczej postaci.