Kluczowa różnica: Ciecz jest stanem materii, który nie ma ustalonego kształtu, ale ma określoną objętość. Roztwór wodny to roztwór, w którym substancja rozpuszczona jest w wodzie.

Ciało stałe, ciecz i gaz to trzy podstawowe stany materii, w których można znaleźć przedmioty na Ziemi. Prawie wszystkie substancje można znaleźć w jednym z tych trzech stanów. Woda jest najlepszym przykładem, który można wykorzystać do opisu stanów materii, ponieważ można go znaleźć we wszystkich trzech stanach: lód (stały), woda (ciecz) i para (gaz). Woda jest innym terminem używanym w nauce, który odnosi się do substancji rozpuszczonej w wodzie. Chociaż ciecz i woda są w stanie ciekłym, są one całkowicie różne od siebie i nie powinny być używane zamiennie.

Ciecz jest stanem materii, który nie ma ustalonego kształtu, ale ma określoną objętość. Ciecz składa się z maleńkich cząsteczek materii, takich jak atomy i cząsteczki, które są utrzymywane razem przez wiązania chemiczne. Ciecz ma wiele cech obu stanów, takich jak gaz, który swobodnie płynie i może przybrać kształt pojemnika, w którym jest umieszczony, jednak w przeciwieństwie do gazu nie może wypełnić każdej przestrzeni pojemnika. Gęstość cieczy jest bliższa ciału stałym niż gazowi i obie są określane jako skondensowane. Charakterystyczną właściwością stanu ciekłego jest napięcie powierzchniowe, które powoduje zwilżanie przedmiotów po zanurzeniu w nim.

Cząsteczki cieczy są mocno, ale nie sztywno ograniczone, co daje możliwość przepływu. Są również w stanie swobodnie poruszać się wokół siebie, z ograniczoną mobilnością cząstek. Transformacja cieczy do innych stanów ma związek z jej cząsteczkami; gdy ciecz jest podgrzewana, cząsteczki zwiększają wibracje i ruch, co powoduje, że tworzą większe odległości między nimi. Podczas krzepnięcia, gdy ciecz jest chłodzona, cząsteczki łączą się i tworzą określoną kolejność, zwaną krystalizacją. Więzi między nimi stają się bardziej sztywne i mocniejsze. Woda jest najobficiej występującą cieczą na Ziemi i jest uważana za konieczność utrzymania życia.

Roztwór wodny to roztwór, w którym substancja rozpuszczona jest w wodzie. Substancja znana jako substancja rozpuszczona jest dodawana do wody, która w tym przypadku jest znana jako rozpuszczalnik, ponieważ jest w większej ilości. Wszystkie roztwory wodne zawierają wodę jako rozpuszczalnik i mają postać ciekłą. NaCl (aq.) To najczęściej znany wodny roztwór, w którym normalna sól kuchenna jest dodawana do wody w celu utworzenia roztworu. Postać oznaczono jako wodny z dodatkiem (aq.) Do nazwy. Substancje dzieli się na dwie formy, hydrofobowe lub hydrofilowe.

Substancja hydrofobowa (wzbudzająca strach) to substancja, która nie rozpuszcza się w wodzie, podczas gdy substancja hydrofilowa (woda kochająca) jest substancją rozpuszczającą się w wodzie. Zgodnie z ich definicjami kwasy i zasady są roztworami wodnymi. Zdolność substancji do rozpuszczenia w wodzie zależy od tego, czy substancja może przekroczyć lub dopasować silne siły przyciągania generowane przez cząsteczki wody. Jeżeli substancja nie rozpuszcza wody, tworzy osad. Wodne roztwory o silnych elektrolitach mogą przewodzić prąd elektryczny i są wydajnymi przewodnikami, natomiast roztwory o słabych elektrolitach są słabymi przewodnikami elektryczności. Substancje, które są dobrymi przewodnikami, są całkowicie zjonizowane w wodzie, podczas gdy słabe przewodniki wykazują tylko niewielki stopień jonizacji. Przykłady roztworów wodnych obejmują wybielacz domowy, krew, farbę i mleko.