Kluczowa różnica: Hypertext Transfer Protocol (HTTP) to protokół aplikacji ustanowiony w celu umożliwienia komunikacji przez Internet. World Wide Web (WWW lub W3) to system połączonych dokumentów hipertekstowych, do których można uzyskać dostęp przez Internet.

Jeśli ktoś obejrzy URL strony, na której aktualnie się znajduje, zobaczy warunki HTTP lub WWW. Każdy, kto kiedykolwiek pracował w Internecie wie, że strony internetowe zwykle zaczynają się od słów www. HTTP i WWW są powiązane z Internetem, ale różnią się od siebie. Podczas gdy HTTP odnosi się do protokołu używanego przez przeglądarki internetowe podczas uzyskiwania dostępu do strony internetowej, www jest zbiorem dokumentów hipertekstowych dostępnych do przeglądania przez Internet. Sir Tim Berners-Lee został uznany za powodzenie w tworzeniu Internetu i WWW.

Hypertext Transfer Protocol (HTTP) to protokół aplikacji ustanowiony w celu umożliwienia komunikacji przez Internet. Jest zbiorem reguł, które określają, w jaki sposób serwery internetowe lub inne aplikacje będą komunikować się ze sobą przez Internet. Mówi się, że działa jako podstawa World Wide Web. Protokół HTTP określa, w jaki sposób wiadomości będą formatowane i przesyłane oraz w jaki sposób serwery i przeglądarki odpowiedzą na polecenie. Hipertekst to tekst wyświetlany na komputerze lub jakimkolwiek innym urządzeniu elektronicznym, do którego można się odwoływać za pomocą hiperłączy, do których czytelnik może uzyskać łatwy i natychmiastowy dostęp, klikając link. HTTP stał się globalnym językiem do wymiany informacji hipertekstowych wykorzystywanych przez serwery internetowe i komputery klienckie.

HTTP został opracowany we współpracy z Internet Engineering Task Force (IETF) i World Wide Web Consortium (W3C). Zespół opublikował serię dokumentów RFC (Requests for Comments), które stały się opublikowanym dokumentem zawierającym listę wszystkich rodzajów standardów dla Internetu. HTTP działa jako protokół żądanie-odpowiedź w modelu komputerowym klient-serwer. Wykorzystajmy realistyczny przykład, aby było to proste. Osoba pracująca na komputerze otwiera przeglądarkę internetową, wyszukuje hasło "google.com" i naciska przycisk enter. Przeglądarka przesyła to żądanie do serwera, na którym zapisana jest strona. Następnie serwer odpowiada na żądanie informacją o stanie realizacji, a także żądaną treść w treści wiadomości. Strona internetowa jest następnie widoczna dla użytkownika. Protokół HTTP jest nazywany protokołem bezstanowym, ponieważ każde wysłane polecenie lub polecenie jest wykonywane niezależnie i nie jest powiązane z komendą, która została wykonana wcześniej. Aby skrócić czas pobierania danych, przeglądarki internetowe używają pamięci podręcznych i plików cookie w celu ułatwienia wyszukiwania często odwiedzanych stron. Inne protokoły używane w Internecie obejmują protokół FTP (File Transfer Protocol) i protokół przesyłania wiadomości sieciowych (NNTP).

World Wide Web (WWW lub W3) to system połączonych dokumentów hipertekstowych, do których można uzyskać dostęp przez Internet. WWW jest często określany jako Internet i błędnie używany jako synonim Internetu (różnią się one od siebie). Dokumenty hipertekstowe, które oprócz tekstu mogą zawierać również obrazy, wideo, tabele i inne pliki multimedialne, można wyświetlać za pomocą przeglądarek internetowych, takich jak IE, Chrome, Firefox itd. Dokumenty hipertekstowe są często łączone za pomocą szeregu łączy, również znane jako hiperłącza. Strony mogą być nawigowane za pomocą tych linków. Dokumenty są sformatowane w języku znaczników zwanym HTML (Hypertext Markup Language) i obsługują łącza do innych dokumentów.

World Wide Web był pierwotnie koncepcją stworzoną przez informatyka Sir Tim Berners-Lee, która pozwalała na łatwe dzielenie się dokumentami i innymi badaniami. Był sfrustrowany tym, że musiał uzyskać dostęp do wielu różnych usług, aby odnieść się do innych badań i stworzył system hipertekstu, znany jako INQUIRE, aby ułatwić znalezienie potrzebnych mu badań. Oficjalna propozycja dla sieci World Wide Web została opublikowana 2 listopada 1990 r. Przez Berners-Lee i informatyka Roberta Cailliau. We wniosku zdefiniowano za pomocą hipertekstu "łączenie i uzyskiwanie dostępu do różnego rodzaju informacji jako sieci węzłów, w których użytkownik może przeglądać". Chociaż pierwotnie został on uruchomiony jako sieć tylko do odczytu, to powoli ewoluował do sieci, która Pozwalają użytkownikom tworzyć i publikować własne witryny internetowe oraz te, które znamy teraz.Telewizja WWW wykorzystuje architekturę serwera klienta, umożliwiając klientowi dostęp do dokumentów przechowywanych w formacie hipertekstowym na serwerze przy użyciu aplikacji znanej jako przeglądarka internetowa. nie ma wyraźnego rozróżnienia, czy strona www jest rzeczywiście wymagana przy próbie uzyskania dostępu do dokumentu, jest ona związana z Internetem, gdzie normą jest rozpoczęcie korzystania ze strony internetowej www.

Mówiąc prościej, HTTP jest protokołem lub zbiorem reguł definiujących sposób formatowania i przesyłania stron po wysłaniu żądania z aplikacji klienckiej (przeglądarki internetowej) na serwer. WWW to zestaw skonsolidowanych dokumentów hipertekstowych, które są przechowywane na serwerze przechowującym informacje, do których użytkownicy potrzebują dostępu. HTTP określa, w jaki sposób żądanie zostanie przesłane do serwera i jak serwer odpowie, podczas gdy www zajmuje się tylko utrzymywaniem połączonego zestawu dokumentów hipertekstowych. Obie te koncepcje składają się na Internet i zasady, które nim rządzą. Wszystkie te zasady i dokumenty są utrzymywane przez World Wide Web Consortium (W3C).