Kluczowa różnica: Mono i stereo to dwa różne typy systemów dźwiękowych. Mono oznacza monofoniczną lub monofoniczną reprodukcję dźwięku. Jest to jednokanałowe odtwarzanie dźwięku. Stereo oznacza dźwięk stereofoniczny, który wykorzystuje dwa lub więcej kanałów do przedstawienia dźwięku.
Mono to przedrostek przedstawiający jeden, jedyny lub pojedynczy. W związku z tym pojawia się idea monofonicznego lub monofonicznego odtwarzania dźwięku. Wykorzystuje pojedynczy kanał do odtwarzania dźwięku. Aby uchwycić dźwięk w formacie mono, wystarczy jeden mikrofon, jeden głośnik lub słuchawki. Jest to najprostsza forma zapisu dźwięku i odtwarzania dźwięku.
Termin stereofoniczny pochodzi od greckiego "stereos", który oznacza "mocny, solidny" i "phōnē", co oznacza "dźwięk, ton, głos". Dźwięki stereofoniczne wykorzystują dźwięk z różnych kanałów, aby stworzyć iluzję kierunku i perspektywy.
W prawdziwym życiu słyszymy dźwięk przez nasze lewe i prawe uszy. Nasz mózg interpretuje dźwięk, aby dać nam znać, jak daleko od niego dochodzi dźwięk i z którego kierunku pochodzi. Dzięki temu możemy określić źródło dźwięku. Stereo naśladuje to i słuchając dźwięku stereo, możemy uzyskać niemal realną i trójwymiarową perspektywę dźwiękową. Stąd stereo zapewnia lepsze i bardziej realistyczne wrażenia dźwiękowe niż mono. Termin "stereofoniczny" odnosi się również do systemów "kwadrofonicznych" i "surround-sound", a także do bardziej powszechnych 2-kanałowych systemów 2-głośnikowych.
Mono był niegdyś najpowszechniejszym sposobem na zobrazowanie dźwięku, jednak dźwięk mono został zastąpiony dźwiękiem stereo w większości aplikacji rozrywkowych. Mono jest nadal używany przez tych, którzy potrzebują prostego sposobu na zobrazowanie dźwięku, głównie w łączności radiowej, sieciach telefonicznych i pętlach indukcyjnych do użytku z aparatami słuchowymi. Jedną z głównych przyczyn takiego stanu rzeczy jest niezdolność do stereo, ponieważ stereo wymaga więcej sprzętu do nagrywania i przedstawienia, co również powoduje, że stereo jest droższy. Ponadto dźwięk nagrany w trybie mono wymaga mniej miejsca na dysku do zapisania i zapisania.
Co więcej, mono ma niewielką przewagę w sile sygnału nad stereo tej samej mocy. To sprawia, że preferuje się emisję programów radiowych. Jednak radio nadaje również w stereo, zwłaszcza w przypadku kanałów muzycznych. Podobnie jak radio, nagrania z muzyką telewizyjną i kino są w stanie nadawać w trybie mono i stereo, jednak format stereo jest bardziej preferowany, ponieważ jest uważany za zapewniający lepsze wrażenia dźwiękowe.
