Kluczowa różnica: JRE oznacza Java Runtime Environment. Jest to środowisko wykonawcze Oracle Oracle, które służy do wykonywania kodu bajtowego Java. Z drugiej strony SDK lub zestaw programistyczny to zestaw narzędzi programistycznych. Są one używane przede wszystkim do tworzenia różnych aplikacji. JRE służy do uruchamiania tych i innych programów Java.
Zestawy SDK często zawierają pliki do połączenia z konkretnym językiem programowania, zaawansowany sprzęt do komunikacji z określonym systemem wbudowanym, narzędzia do usuwania błędów i inne narzędzia, a także przykładowy kod, dodatkowe uwagi techniczne lub inne dokumenty pomocnicze do wyjaśnienia punktów z głównego źródła materiał. Podobnie JDK zawiera środowisko JRE i różne narzędzia programistyczne, takie jak biblioteki Java, kompilatory źródeł Java, debugery Java, narzędzia do pakowania i wdrażania.
Różnicę między JRE i SDK można zsumować jako taką. SDK lub raczej JDK mogą być używane do kompilowania programów do kodu bajtowego Java. Kod bajtowy Java jest znormalizowanym przenośnym formatem binarnym, który zazwyczaj występuje w postaci plików .class. Programy mogą składać się z wielu klas i różnych plików.
Aby uruchomić program, kod bajtowy musi zostać przekonwertowany na odpowiednie polecenia, które będą zrozumiałe przez lokalny system operacyjny. Do tego służy JRE. Istnieją różne wersje środowiska JRE, które tłumaczą kod bajtowy dla odpowiedniego systemu operacyjnego, np. Dla systemu Windows XP, jednego dla systemu Windows Vista, jednego dla systemu Windows 7, jednego dla systemu Mac Snow Leopard itd. Cała funkcja środowiska JRE polega na umożliwieniu komputerowi uruchomić program Java.
Zasadniczo JDK służy do pisania lub kompilowania własnych programów Java, podczas gdy JRE służy do uruchamiania tych i innych programów Java, które są łatwo dostępne w Internecie. Wiele aplikacji i gier jest obecnie opartych na Javie.