Kluczowa różnica : SGML i HTML, oba są językami programowania komputerowego. Oba są dobrze znanymi markami używanymi do tworzenia stron internetowych. Są napisane w predefiniowanych elementach tagów. Główna różnica polega na tym, że HTML jest podzbiorem SGML.

HTML oznacza Hyper Text Markup Language. Jest to dobrze znany język komputerowy używany do tworzenia stron internetowych. Istnieje od dawna i jest powszechnie używany do projektowania stron internetowych. XML lub Extensible Markup Language definiuje zestaw reguł do kodowania dokumentów w formacie, który może być odczytany zarówno przez człowieka, jak i komputer.

HTML jest napisany przy użyciu elementów HTML, które składają się z tagów, przede wszystkim otwierającego tagu i zamykającego tagu. Dane między tymi tagami są zwykle treścią. Głównym celem HTML jest umożliwienie przeglądarkom internetowym interpretowania i wyświetlania treści zapisanych między tagami. Tagi są przeznaczone do opisu zawartości strony. HTML pochodzi z predefiniowanymi tagami. Pozwalają one wstawiać obrazy, tekst, filmy, formularze i inne treści do spójnej strony internetowej.

Elementy HTML to podstawowe elementy wszystkich stron internetowych. HTML umożliwia osadzanie obrazów i obiektów na stronie internetowej. Może być również używany do tworzenia interaktywnych formularzy. HTML zapewnia również środki do tworzenia uporządkowanych dokumentów. Czyni to poprzez oznaczanie semantyki strukturalnej dla tekstu, takich jak nagłówki, akapity, listy, linki, cytaty i inne elementy. W dzisiejszych czasach strony internetowe są rzadko projektowane przy użyciu tylko HTML. HTML pozwala programistom na osadzanie skryptów napisanych w językach takich jak JavaScript, co często się zdarza. Zmienia to wygląd i zachowanie stron internetowych HTML.

SGML oznacza Standard Generalized Markup Language. Jest to standardowa technologia zgodna ze standardami ISO do definiowania uogólnionych języków znaczników dla dokumentów.

SGML został wyprowadzony z języka IBM Generalized Markup Language (GML), który został opracowany przez Charlesa Goldfarba w latach sześćdziesiątych. Jako język znaczników dokumentów, SGML został pierwotnie zaprojektowany, aby umożliwić dzielenie odczytywanych maszynowo dużych dokumentów projektowych w rządzie, prawie i przemyśle. Wiele takich dokumentów musi pozostać czytelnych przez długi czas w dziedzinie technologii informacyjnej. Jest również szeroko wykorzystywany przez przemysł militarny, lotniczy, techniczny i przemysłowy. Wprowadzenie profilu XML sprawiło, że SGML jest bardziej odpowiedni do szerokiego zastosowania w niewielkim, uniwersalnym zastosowaniu.

Według Wikipedii SGML generalizuje i obsługuje wiele różnych języków znaczników. Języki te rozciągają się od składni Wiki-podobnych do języków podobnych do RTF, aż po podobne do HTML języki tagów. Uważa się, że jest trochę mniej zrównoważony, ponieważ nie obsługuje wielu aplikacji przez przeglądarki. Dokumenty zawierające błędy liberalne wymagają więcej czasu na przetworzenie. Strona ma wolniejszy czas ładowania i prędkość pobierania.

SGML jest uważany za język ojczysty HTML i XML, które są obecnie szeroko stosowane do transkrypcji dokumentów cyfrowych. Zyskał międzynarodowy standard określania opisu rodzaju i zawartości dokumentów cyfrowych. Z czasem popularność SGML gwałtownie wzrosła. Jest także kilka barier dla SGML, ponieważ nie ma szeroko obsługiwanych arkuszy stylów w SGML, oprogramowanie staje się niestabilne i jest niezabudowane z powodu silnych ustawień SGML. Poza tym wymiana danych SGML stała się bardzo złożona ze względu na różną kompatybilność między pakietami oprogramowania, co może powodować poważne problemy.

Porównanie SGML i HTML: