Kluczowa różnica: bank sektora publicznego jest bankiem, w którym znaczna część udziałów lub akcji znajduje się w posiadaniu rządu . Banki sektora prywatnego to banki, w których większa część udziałów lub akcji znajduje się w rękach prywatnych akcjonariuszy.
Bank sektora publicznego jest bankiem obsługiwanym przez instytucje należące do obywateli za pośrednictwem reprezentatywnych rządów. W tych bankach rząd kontroluje bank. Dobrze zarządzany bank sektora publicznego może pomóc rządom i samorządom lokalnym w przechodzeniu przez kryzys finansowy. Model bankowości publicznej został opracowany, aby działać na korzyść ludzi. Obejmuje również banki znacjonalizowane.
Sukcesu nie można jednak zagwarantować poprzez akt nacjonalizacji banków. Francja znacjonalizowała swój sektor bankowy, a później rząd sprzedał go prywatnym ręku. State Bank of India został znacjonalizowany w 1955 roku na podstawie ustawy SBI. Później w 1960 r. Upaństwowiono także siedem banków państwowych. Drugi etap w Indiach miał miejsce w 1980 r., Kiedy to siedem kolejnych banków zostało znacjonalizowanych.
Banki sektora prywatnego są własnością prywatnych pożyczkodawców. Prywatne banki są również zarządzane i kontrolowane przez prywatnych promotorów, a promotorzy ci mogą swobodnie działać
Rząd ma znaczny udział w bankach sektora publicznego, dlatego rząd podejmuje ważne decyzje. Decyzje są ogólnie w interesie społeczeństwa. Ich głównym celem jest prowadzenie działalności bankowej, która obejmuje wszystkie grupy społeczne. Z drugiej strony, prywatny bank koncentruje się głównie na krótkoterminowych odsetkach. Banki te nie mają dużej ingerencji rządu, ale jednocześnie banki te nie mają wsparcia administracyjnego ze strony rządu. Aby utrzymać się w sektorze bankowości konkurencyjnej, banki sektora prywatnego korzystają z najlepszego i najnowszego oprogramowania.