Kluczowa różnica: protokoły POP i IMAP są najczęściej używanymi standardowymi protokołami internetowymi do czytania wiadomości e-mail. Protokół IMAP jest lepszy od POP pod względem siły i elastyczności. Zużywa jednak więcej zasobów niż POP. W przeciwieństwie do POP, protokół IMAP nie nadaje się do użytku w trybie offline.

POP (Post Office Protocol) to standard protokołu internetowego do czytania wiadomości e-mail. Został opracowany w 1984 roku jako prosty sposób odczytywania lub pobierania wiadomości e-mail z skrzynek pocztowych na serwerach SMTP. Został zaprojektowany do użytku lokalnego. Został zmodyfikowany przez wprowadzenie różnych wersji. W 1985 r. Wprowadzono POP 2 jako rozszerzenie POP 1. Zawierał on bogaty zestaw poleceń i odpowiedzi. W 1988 r. Wprowadzono wersję 3 POP. Został opracowany w celu obsługi klientów offline do uzyskiwania dostępu i pobierania wiadomości e-mail. POP 3 zapewnia udogodnienia związane z uwierzytelnianiem użytkowników i manipulacją skrzynką pocztową. POP 3 można uznać za standardową wersję POP. Jest to protokół oparty na linii poleceń, który oznacza, że ​​wszystkie operacje są wykonywane przez budowanie poleceń tekstowych, a następnie wysyłanie ich na serwer. Jest zdefiniowany przez RFC-1939.

Serwer POP3 nasłuchuje portu 110. Protokół ten jest popularny wśród dostawców usług internetowych, ponieważ jest prosty i tani w implementacji. Wszystkie wiadomości e-mail są pobierane z serwera na komputer lokalny. Można również wybrać opcję pozostawienia kopii wiadomości e-mail na serwerze. Po pobraniu wiadomości połączenie przechwytywania nie jest wymagane do odczytania wiadomości.

IMAP oznacza Internet Message Access Protocol. IMAP został pierwotnie opracowany w 1986 roku na Uniwersytecie Stanforda. IMAP i POP są pod wieloma względami podobne. Jednak IMAP oferuje więcej funkcji niż POP. Klient poczty e-mail może również używać protokołu IMAP do pobierania wiadomości e-mail z serwera. Zasadniczo korzysta z portu 143. Wadą IMAP jest to, że wymaga więcej zasobów (więcej miejsca na dysku na serwerze i więcej zasobów procesora). Zapewnia on możliwość selektywnego pobierania i usuwania wiadomości, pobierania nagłówków, wielu skrzynek pocztowych i innych. Jest zdefiniowany przez RFC-3501.

Jest to protokół klient / serwer. Otrzymane wiadomości są przechowywane przez serwer internetowy. Może pracować nawet przy wolnym połączeniu, takim jak modem. E-mail, który chcesz przeczytać, zostanie pobrany z serwera. Protokoły POP i IMAP są umieszczane między programem Mail Access Agent i programem Mail User Agent.

Porównanie protokołu POP i IMAP:

	Protokół POP	Protokół IMAP
Definicja	POP (Post Office Protocol) to standard protokołu internetowego do czytania wiadomości e-mail. Został opracowany w 1984 roku jako prosty sposób odczytywania lub pobierania wiadomości e-mail z skrzynek pocztowych na serwerach SMTP. Został zaprojektowany do użytku lokalnego.	IMAP oznacza Internet Message Access Protocol. IMAP został pierwotnie opracowany w 1986 roku na Uniwersytecie Stanforda. Jest to protokół klient / serwer. Otrzymane wiadomości są przechowywane przez serwer internetowy. Może pracować nawet przy wolnym połączeniu, takim jak modem.
Pełna forma	Protokół pocztowy	Internetowy protokół dostępu do wiadomości.
Ustawienia domyślne	Pobiera wszystkie wiadomości z serwera e-mail na komputer użytkownika.	Zapewnia użytkownikowi możliwość przechowywania wszystkich wiadomości na serwerze.
Działania wykonywane na wiadomościach	Wykonywane na komputerze.	Wykonane bezpośrednio na serwerze.
Dostęp do e-maili	Po pobraniu wiadomości e-mail można uzyskać do nich dostęp tylko za pomocą tego samego komputera.	Z dowolnego komputera podłączonego do Internetu.