Kluczowa różnica: funkcja polimorfizmu umożliwia użytkownikowi obsługę różnych typów danych i funkcji za pomocą jednolitego interfejsu. Funkcja, która może oceniać lub być stosowana do wartości różnych typów jest znana jako funkcja polimorficzna. Metoda Przeciążenie jest cechą języków programowania, która pozwala na tworzenie kilku metod o tej samej nazwie, ale różniących się między sobą typem wejścia i wyjścia.
Funkcja polimorfizmu umożliwia użytkownikowi obsługę różnych typów danych i funkcji za pomocą jednolitego interfejsu. Funkcja, która może oceniać lub być stosowana do wartości różnych typów jest znana jako funkcja polimorficzna. Polega ona na zmianie implementacji / funkcjonalności określonej metody na różne typy, które mają ten sam typ podstawowy. W OOP polimorfizm podtypu nazywany jest po prostu polimorfizmem i ma zdolność do tworzenia zmiennej (która może być funkcją lub obiektem), która ma więcej niż jedną postać. Według Wikipedii: "Głównym zastosowaniem polimorfizmu w przemyśle (obiektowa teoria programowania) jest zdolność obiektów należących do różnych typów do reagowania na wywołania metod, pól lub właściwości o tej samej nazwie, każde zgodnie z odpowiednie zachowanie specyficzne dla określonego typu. "Polimorfizm dotyczy zastosowania konkretnych implementacji do interfejsu lub bardziej ogólnej klasy bazowej.