Kluczowa różnica: Fonologia zajmuje się badaniem dźwięku poprzez określenie zasad języka. Obejmuje badanie dystrybucji i wymowy dźwięków w mowie. Z drugiej strony, Semantyka jest nauką znaczenia w języku. Analizuje znaczenia wywodzące się ze słowa, fraz i zdań. Obie są ważnymi gałęziami językoznawstwa.
Fonologia może być oglądana z dwóch skrajnych punktów widzenia - pierwszy punkt widzenia dotyczy anatomii i fizjologii; związane z narządami mowy i sposobem uczenia się, jak z nich korzystać. Z drugiej skrajnej perspektywy zalicza się do grupy socjolingwistyki, w której rozważa cechy mowy związane z akcentem i intonacją.
Semantyka lingwistyczna bada znaczenie wywodzące się ze słów, wyrażeń i zdań używanych w języku. Termin semantics został wprowadzony przez francuskiego lingwistę Michela Bréala (1832-1915), który jest również znany jako twórca współczesnej semantyki.
Fonologia i semantyka są gałęziami językoznawstwa. Fonologia skupia się na organizacji dźwięków, podczas gdy Semantyka skupia się na badaniu znaczeń słów.
Porównanie fonologii i semantyki:
Fonologia | Semantyka | |
Definicja | Fonologia to kolejna gałąź językoznawstwa, która koncentruje się na organizacji dźwięków poprzez badanie wzorców mowy. Kluczowymi słowami opisującymi fonologię są dystrybucja i wzornictwo związane z mową. | Semantyka jest terminem wywodzącym się z greckiego słowa seme oznaczającego westchnienie. Semantyka jest kolejną ważną dziedziną związaną z językoznawstwem teoretycznym. Wszystko polega na badaniu znaczenia wyrażeń językowych. |
Reguły | Opisz systematyczny związek między dźwiękami | Opisz związek między symbolem a rzeczami, które oznaczają lub odnoszą się do niego |
Główny aspekt | Fonem - podstawowa jednostka dźwięku | Morfem - najmniejsza jednostka dźwięku do przenoszenia znaczenia |
Skupiać | Dźwięki mowy | Znaczenie językowe |
Gałęzie |
|
|
