Kluczowa różnica: Typ P i N to dwa różne typy półprzewodników. Typ P przenosi ładunek dodatni, natomiast typ N przenosi ładunek ujemny. Ładunki zależą od stężenia otworu i stężenia elektronów. Półprzewodnik typu P ma większe stężenie otworów, co powoduje ładunek dodatni. Podobnie, typ N ma większe stężenie elektronów niż stężenie otworu, co powoduje ładunek ujemny.
Dodanie środków domieszkujących zmienia stężenie nośnika elektronów i dziurek w półprzewodniku w równowadze termicznej. Równowaga termiczna to temperatura, w której dwie sąsiadujące substancje nie wymieniają energii cieplnej. Zasadniczo pozwala on na manipulowanie półprzewodnikiem w celu obniżenia jego rezystancji.
Zewnętrzne półprzewodniki mają bardzo częste zastosowania; przede wszystkim są wykorzystywane jako komponenty w urządzeniach elektrycznych, gdzie zapewniają wysoką rezystancję elektryczną. Zewnętrzne półprzewodniki są zasadniczo podzielone na dwa typy: typ P i typ N.