Kluczowa różnica: Utlenianie i redukcja to dwa procesy zachodzące w reakcji redoks. W utlenianiu cząsteczka, atom lub jon doświadczają wzrostu stanu utlenienia lub w zasadzie tracą elektrony. W redukcji cząsteczka, atom lub jon ulega zmniejszeniu w stanie utlenienia, a raczej zyskuje elektrony.

W utlenianiu cząsteczka, atom lub jon doświadczają wzrostu stanu utlenienia lub w zasadzie tracą elektrony. Redukcja jest zasadniczo przeciwieństwem tego. W redukcji cząsteczka, atom lub jon ulega zmniejszeniu w stanie utlenienia, a raczej zyskuje elektrony.

Utlenianie i redukcja występują zawsze jednocześnie. Dzieje się tak głównie dlatego, że gdy cząsteczka, atom lub jon traci elektron; elektron musi gdzieś iść; tj. do innej cząsteczki, atomu lub jonu. Ta cząsteczka, atom lub jon z kolei zyskuje elektron, który został utracony.

Rozważmy przykład:

H ₂ + F ₂ → 2 HF

Przerwijmy je na atomy i jony:

H ₂ → 2 H + + 2 e-

Cząsteczka wodoru traci dwa elektrony, tworząc dwa jony wodoru. Jest to w istocie reakcja utleniania, ponieważ wiąże się ona z utratą elektronów.

F ₂ + 2 e- → 2 F-

Flu zyskuje dwa elektrony utracone przez cząsteczkę wodoru i stają się dwoma jonami fluoru. Jest to w istocie reakcja redukcji, ponieważ wiąże się z zyskiem elektronów.

2 H + + 2 F- → 2 HF

Stąd też wszystkie reakcje redoks można zapisać jako:

H ₂ + F ₂ → 2 HF

Podczas gdy utlenianie i redukcja występują na poziomie cząsteczki lub atomu, nadal można zobaczyć przykłady reakcji redoks w naszym codziennym życiu. Niektóre przykłady reakcji redoks to rdzewienie żelaza; brązowienie jabłka; wybielacz rozkładający plamy itp.