Kluczowa różnica: Multiplekser lub MUX to obwód złożony, który zawiera więcej niż jedną linię wejściową, jedną linię wyjściową i więcej niż jedną linię wyboru. Natomiast koder jest również uważany za typ multipleksera, ale bez pojedynczej linii wyjściowej. Jest to kombinacyjna funkcja logiczna, która ma 2 ^ n (lub mniej) linii wejściowych i n linii wyjściowych.

Multiplekser i enkoder są bardzo ważne dla cyfrowej elektroniki. Są to typy kombinacyjnych układów logicznych. Różnica między nimi może być spowodowana pewnym nieporozumieniem, ponieważ koder jest również uważany za rodzaj multipleksera. Dlatego ważne jest, aby poznać cechy obu, które pomogą w ich rozróżnieniu.

Aby zrozumieć multiplekser i enkodery, koncepcja układów kombinacyjnych musi być jasna. Kombinacyjne układy logiczne są definiowane przez funkcję logiczną ich bieżącego stanu wejściowego. W każdym przypadku stan może wynosić 0 lub 1. W kombinacyjnym obwodzie logicznym wyjście jest zależne od kombinacji jego wejść. Jeśli w każdym przypadku nastąpi zmiana stanu wejścia, na wynik wpływa również zmiana. Obwody te składają się zasadniczo z trzech podstawowych bram:

1. I
2. LUB
3. NIE

Bramy te są łączone w celu wytworzenia prostych lub skomplikowanych obwodów przełączających. Funkcję układu logiki kombinowanej można łatwo uzyskać za pomocą algebry Boole'a, tabeli prawdy lub diagramów logicznych. Te kombinacyjne układy logiczne są podzielone na trzy szerokie kategorie:

1. Funkcje arytmetyczne i logiczne
2. Transmisja danych
3. Konwertery kodu

Kategoria transmisji danych obejmuje multipleksery, demultipleksery, kodery i dekodery. Tak więc, ta szczególna kategoria ma ogromne znaczenie, jeśli chodzi o definiowanie różnic między multiplekserem a koderem.

Multiplekser jest również znany jako selektor danych, składa się z grupy wejść danych i grupy wejść sterujących. Wybiera jedną z wielu linii danych i wyjść w jedną linię. Multiplekser z n wejściami sterującymi ma 2 ^ n wejść danych i 1 wyjście. Ten przełącznik cyfrowy jest również znany jako MUX.

Multipleksery są również używane w komunikacji; sieć telefoniczna może być rozumiana jako bardzo duży wirtualny multiplekser, który składa się z wielu mniejszych dyskretnych. Nie jest możliwe bezpośrednie połączenie między jednym telefonem a drugim, dlatego sieć wykorzystuje multipleksowanie i konwertuje pojedyncze sygnały telefoniczne na jedną z niewielkiej liczby przewodów, gdy są nawiązywane połączenia. Na końcu odbierającym obecny jest demultiplekser, który wybiera odpowiedni cel wśród wielu.

Enkoder jest także rodzajem układu kombinacyjnego, który służy do konwersji binarnej

informacje z 2 ^ n wejść na n wyjść. Enkoder jest używany do celów takich jak standaryzacja, prędkość, tajność, bezpieczeństwo lub oszczędność miejsca poprzez zmniejszenie rozmiaru. Kiedy bit wchodzi na przewód wejściowy, koder wyprowadza fizyczny adres tego przewodu. Zajmuje 2 ^ n wejść i daje n wyników; pin aktywacyjny powinien być utrzymywany 1 dla umożliwienia obwodu. Przykłady enkoderów są następujące: -

Enkodery priorytetowe

Koder dziesiętny do BCD

Oktal do binarnego kodera

Kod szesnastkowy do binarnego kodera

Enkoder to urządzenie, za pomocą którego można zmienić sygnał (np. Strumień bitów) lub dane do określonego kodu. Kod może być wykorzystywany do dowolnego celu, takiego jak kompresja informacji wymaganych do transmisji i przechowywania, do szyfrowania lub do dodawania nadmiarowości do kodu wejściowego.

W związku z tym możemy stwierdzić, że oba są ważne dla elektroniki cyfrowej, a zatem oba są wykorzystywane w różnych elementach. Oba mają wejścia i wyjścia. Różnią się one liczbą wejść i wyjść. Multiplekser może być zdefiniowany jako konwerter 2 ^ n wejść do 1 wyjścia, podczas gdy enkoder zakrywa 2 ^ n wejść na n wyjść.