Kluczowa różnica: Wspinaczka górska to sport lub hobby, w którym osoba wędruje lub wspina się na górę. Jest również znany jako alpinizm lub alpinizm. Wspinaczka to sport, który wymaga od osoby wspinaczki w górę iw dół formacji skalnej lub ściany skalnej. Wspinanie się po skałach lub skalowanie jest częścią wspinaczki górskiej, gdzie może być wymagane skalowanie skał, aby uzyskać pewien szczyt podczas wspinaczki górskiej.

Wspinaczka górska i wspinaczka to dwie aktywności na świeżym powietrzu, które często mylą ludzi, którzy nie są zaznajomieni z takimi sportami. W rzeczywistości są to te same rzeczy i różnią się od siebie. Zmieszany? Wyjaśnijmy. Wspinaczka skałkowa jest w rzeczywistości podkategorią wspinaczki górskiej. Wspinacze górscy muszą zmierzyć się ze wspinaczką skałkową, jeśli jadą w okresie wiosennym lub letnim, gdzie mogą być wymagane skalowanie skał, aby wspiąć się na szczyt. Jednak wspinaczka skałkowa jest inna, ponieważ wspinaczka górska jest większym pomysłem i obejmuje również wspinaczkę lodową, wędrówki, trekking itp. Wspinaczka skałkowa wymaga jedynie skalowania skał, aby osiągnąć pewien szczyt.

Zajęcia na świeżym powietrzu, takie jak wspinaczka czy wędrówka, zostały zorganizowane w wielu systemach ocen, a najczęściej używanym systemem jest system dziesiętny Yosemite. Zajęcia zostały podzielone na klasy od 1-5 na podstawie wymaganego poziomu trudności i doświadczenia. Climber.org wymienia pięć klas jako:

• Klasa 1: Chodzenie z niewielką szansą na obrażenia.
• Klasa 2: Proste szyfrowanie, z możliwością sporadycznego użycia rąk. Stwarza małe potencjalne niebezpieczeństwo.
• Klasa 3: Szyfrowanie ze zwiększoną ekspozycją. Lina może być przewożona, ale zazwyczaj nie jest wymagana. Upadki nie zawsze są śmiertelne.
• Klasa 4: Prosta wspinaczka, z narażeniem. Często używa się liny. Naturalną ochronę można łatwo znaleźć. Upadki mogą okazać się fatalne.
• Klasa 5: Wolna wspinaczka techniczna obejmująca liny, asekurację i inny sprzęt ochronny dla bezpieczeństwa. Nieosadzone upadki mogą spowodować poważne obrażenia lub śmierć.

Wspinaczka górska to sport lub hobby, w którym osoba wędruje lub wspina się na górę. Jest również znany jako alpinizm lub alpinizm. Termin "alpinizm" jest europejskim słowem, które powstało w XIX wieku i odnosiło się do wspinania się na górę w celu podziwiania wspinaczki. Początkowo wspinaczka górska była sposobem na wspięcie się na najwyższą górę, dotarcie do najwyższego szczytu i udanie się tam, gdzie nikt wcześniej nie był. To później rozrosło się do sportu i działalności i zostało podzielone na specjalizacje zajmujące się różnymi aspektami góry i składa się z trzech obszarów: skały, śniegu i lodu. Wszystkie trzy wymagają innego zestawu umiejętności, wyposażenia, doświadczenia i umiejętności sportowych.

W zależności od zasięgu (śnieg, lód lub skała) wspinacz będzie nosił swój sprzęt. Wspinaczka w śniegu wymaga biegunów, a podróż odbywa się zwykle pieszo lub pieszo. Wspinaczka odbywa się na lodzie lub skale; wymaga od osoby noszenia lin, kilofów, karabińczyków i innego podobnego sprzętu. Wspinaczka skałkowa i lodowa wymaga również skalowania lodu lub skały, która jest najczęściej skierowana pionowo lub pod kątem. Wspinaczka górska odbywa się w grupach doświadczonych osób, ponieważ jest więcej zmian osoby, która zostaje poważnie zraniona. Wspinaczka górska może potrwać od jednego dnia do wielu dni. W ciągu jednego dnia osoba osiąga wyznaczony punkt, a następnie wraca, podczas wielodniowej podróży osoba obozuje w miejscach w środku, po czym kontynuuje.

Istnieją dwa style alpinizmu: styl wyprawy i styl alpejski. Styl wyprawy jest dłuższą podróżą i składa się z dużych grup. Wymaga to wspinaczki wysokimi górami, a podróż jest zwykle powolna i wymagają więcej zapasów. Mogą także korzystać z tragarzy, zwierząt z paczkami, samolotów na lodowcu, kucharzy, wielokrotnych przejazdów między obozami itp. Styl alpejski to stosunkowo krótsza podróż z mniejszymi grupami, które wspinają się na średniej wielkości góry. Steven Cox i Kris Fulsaas wymieniają tę dwójkę w swojej książce "Seattle: The Mountaineers".

Styl wyprawy

• Korzysta z wielu wycieczek między obozami, aby przewieźć materiały do ​​wyższych obozów
• Wielkości grup są często większe niż wspinaczki w stylu alpejskim, ponieważ więcej transportów odbywa się pomiędzy obozami
• Naprawione linie są często używane w celu zminimalizowania niebezpieczeństwa związanego z nieustannym przemieszczaniem się między obozami
• Często stosuje się dodatkowy tlen
• Wyższy margines bezpieczeństwa w odniesieniu do wyposażenia, żywności, czasu i zdolności do przeczekania sztormów na wysokich obozach
• Unikanie bycia uwięzionym podczas sztormów na dużych wysokościach i zmuszanie ich do zejścia w zdradzieckiej lawinie
• Możliwe większe narażenie na obiektywne zagrożenia, takie jak lawiny lub skały, ze względu na wolniejsze czasy podróży między obozami
• Wyższe nakłady kapitałowe
• Dłuższa skala czasu

Styl alpejski

• Wspinacze tylko wspinają się na trasę, ponieważ nie nieustannie wspinają się między obozami z zapasami
• W trakcie wspinaczki zużywa się mniej materiałów, dlatego potrzebna jest mniejsza liczba personelu
• Podejście w stylu alpejskim nie naraża wspinacza na obiektywne zagrożenia, dopóki trwa wspinaczka w stylu wyprawy; jednak ze względu na szybkość wznoszenia w stosunku do wznoszenia w stylu wyprawy, mniej czasu na aklimatyzację
• Dodatkowy tlen nie jest używany
• Niebezpieczeństwo uwięzienia na dużej wysokości z powodu burz, potencjalnie narażonych na działanie HAPE lub HACE
• Niższe nakłady inwestycyjne
• Krótszy skala czasu

Wspinaczka to sport, który wymaga od osoby wspinaczki w górę iw dół formacji skalnej lub ściany skalnej. Wspinanie się po skałach lub skalowanie jest częścią wspinaczki górskiej, gdzie może być wymagane skalowanie skał, aby uzyskać pewien szczyt podczas wspinaczki górskiej. Jednak wspinaczka skałkowa nie ogranicza się tylko do formacji skalnych na pustyni lub skał górskich. Osoba może także wspinać się po sztucznych skałach w krytej ścianie skalnej. Jest podobny do wspinaczki skałkowej w przyrodzie, ale ma sztucznie rozmieszczoną podstawę, która umożliwia wspinaczowi łatwy dostęp i jest również stosunkowo łatwiejsza. Chociaż wspinaczka skałkowa nie jest sportem olimpijskim, jest uznawana za sport przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski.

Wspinaczka stopniowo ewoluowała od alpinizmu, gdzie ludzie wspinali się i wspinali na skały w Alpach, aby dostać się na szczyt. Powoli stał się popularny i obecnie jest uważany za sport sam w sobie i oddzielny od alpinizmu. Wspinaczka została podzielona na stopnie, aby zmierzyć stopień trudności tras. Istnieje wiele różnych stylów wspinaczki, w tym wspinaczka Aid, bouldering, deep-water soloing, free climbing, free soloing, indoor climbing, wspinaczka sportowa, wspinaczka górska itp. Wspinaczka wymaga odpowiedniego zestawu narzędzi i materiałów. Również wspinacze amatorzy często radzą sobie z liderem lub osobą doświadczającą. Wspinaczka skałkowa wymaga wyposażenia, takiego jak lina, karabińczyki, kask, uprząż, ekspresy, urządzenia do zjeżdżania z podjazdów lub spadochrony i buty do wspinaczki.