Kluczowa różnica: Izolator jest materiałem, który nie jest w stanie przewodzić prądu elektrycznego. Z drugiej strony, dielektrykami są izolatory, które spolaryzują się, gdy zastosuje się pole elektryczne. Izolatory są przeciwieństwem przewodników.
Izolatory odnoszą się do materiałów, w których prąd elektryczny nie może swobodnie przepływać. W przeciwieństwie do przewodników, izolatory zapewniają większą odporność na przepływ prądu elektrycznego. Elektrony w izolatorach są ściśle i ściśle połączone z atomami za pomocą wiązań jonowych lub kowalencyjnych i jest to główny powód, dla którego żaden prąd nie przepływa przez izolatory. Szkło i guma to przykłady izolatorów.
Dielektryki są również rodzajami izolatorów, ale mają zdolność do przenoszenia ładunku na zewnętrzne pole elektryczne. Dzieje się tak ze względu na wytwarzanie indukowanych ładunków, które powstają w wyniku zastosowania pola elektrycznego. Właściwości przewodzące są przedstawione z powodu tych indukowanych ładunków.
Gdy dielektryk jest umieszczony w naładowanym kondensatorze, zmniejsza on różnicę potencjałów między dwiema płytami. Miarą zdolności generowania pola elektrycznego jest stała dielektryczna lub względna przenikalność, którą symbolizuje grecka litera epsilon.
Dlatego wszystkie dielektryki są izolatorami, ale wszystkie izolatory nie są dielektrykami.
Porównanie izolatora i dielektryka:
Izolator | Dielektryk | |
Definicje | Materiały, które nie pozwalają na przepływ prądu elektrycznego | Materiały, które są izolatorami, ale ulegają spolaryzowaniu pod wpływem zewnętrznego pola elektrycznego |
Stała dielektryczna | Stosunkowo niski | Stosunkowo wysokie |
Przykłady | Szkło, porcelana, plastik, guma | powietrze, mika, ceramika, papier, poliester |
Ważne cechy | W izolatorach przewodnictwo σ << Jest przeciwieństwem dyrygenta | Wytrzymałość dielektryczna jest różna dla różnych dielektryków |
Rodzaje |
|
|