Kluczowa różnica: Główną różnicą między opryszczką Herpes 1 a Herpes 2 jest umiejscowienie, gdzie na ciele najprawdopodobniej wystąpi wirus. Opryszczka 1 występuje najczęściej nad pasem na ustach i ustach, podczas gdy opryszczka 2 najczęściej pojawia się w okolicy narządów płciowych.

Opryszczka jest chorobą przenoszoną drogą płciową przenoszoną przez wirusy HSV-1 (Herpes simplex 1) i HSV-2 (Herpes simplex 2). Są to dwa wirusy z rodziny Herpesviridae i są najczęstszym rodzajem chorób przenoszonych drogą płciową, które mogą zainfekować daną osobę. Obie te infekcje są niezwykle zaraźliwe i mogą rozprzestrzeniać się, gdy zarażona osoba produkuje i zrzuca wirusa.

Opryszczka 1 jest najczęściej określana jako opryszczka jamy ustnej, choć może również zakażać okolice narządów płciowych. Opryszczka 2 jest powszechnie znana jako opryszczka narządów płciowych, ponieważ najczęściej występuje w okolicy narządów płciowych. Oba wirusy są przenoszone przez płyny ustrojowe i mogą powodować bolesne opryszczki. Główną różnicą między dwoma różnymi wirusami jest umiejscowienie, gdzie na ciele najprawdopodobniej wystąpi wirus. Opryszczka 1 występuje najczęściej nad pasem na ustach i ustach, podczas gdy opryszczka 2 najczęściej pojawia się w okolicy narządów płciowych. Chociaż opryszczka 2 może pojawić się w pobliżu jamy ustnej, a opryszczka 1 może wystąpić w okolicy narządów płciowych, najprawdopodobniej będzie to jednorazowe wystąpienie.

Wirusy przenoszone są poprzez kontakt z zakażonymi osobami i najczęściej poprzez przeniesienie seksualne. Nie może się zdarzyć w przypadku sedesów i innych zewnętrznych sposobów. Pacjenci z tymi chorobami muszą unikać kontaktu z ich własnymi ustami i być ostrożnym podczas obchodzenia się z ich obszarami narządów płciowych podczas epidemii. Choć prezerwatywy mogą pomóc w ograniczeniu rozprzestrzeniania się tej choroby, jest to skuteczne tylko wtedy, gdy cały obszar z epidemią jest pokryty prezerwatywą. Najlepszym sposobem, aby nie rozprzestrzeniać tej choroby, jest całkowite powstrzymanie się od seksu, aż do wybuchu epidemii.

Ważną rzeczą do zapamiętania w odniesieniu do wirusa opryszczki jest to, że gdy wejdzie ona do organizmu, pozostaje tam w komórkach nerwowych, nieaktywna, dopóki coś nie uruchomi jej, aby ją aktywować. Nie ma lekarstwa na wirusa, jednak istnieją dostępne metody leczenia, które mogą pomóc złagodzić objawy podczas epidemii. Można również podać inne leki w celu zmniejszenia liczby ognisk choroby u danej osoby. Opryszczkę można również przekazywać z jednej osoby na drugą, nawet gdy pęcherze lub ognisko nie występują. W ciężkich przypadkach opryszczka 1 może również przeniknąć do oczu i spowodować, że dana osoba oślepnie. Zawsze najlepiej jest sprawdzić, czy nie ma opryszczki.

Objawy opryszczki różnią się w zależności od osoby, nasilenia wybuchu choroby i lokalizacji. Do mniej ostrych objawów należą bóle głowy, gorączka, drażliwość, zapalenie węzłów chłonnych i depresja. Bardziej nasilone objawy to uczucie choroby, nudności, opryszczka i pęcherzopodobne rany pod skórą w obrębie okolic narządów płciowych. Pęcherze mogą rozerwać się na wilgotne rany na skórze podczas procesu gojenia. Według badań medycznych ponad 90% populacji jest pozytywnie nastawionych na opryszczkę 1, a około 16% na opryszczkę 2.