Kluczowa różnica: depresja kliniczna lub poważna depresja to zaburzenie nastroju, które charakteryzuje się głównie złym nastrojem i zmniejszeniem zainteresowania czynnościami, które były wcześniej spożywane. Depresja maniakalna lub zaburzenie afektywne dwubiegunowe jest postacią depresji klinicznej, która charakteryzuje się przede wszystkim naprzemiennymi okresami manii oraz prawidłowego nastroju i energii.

Depresja kliniczna i depresja maniakalna to dwa różne typy depresji. Depresja maniakalna jest również znana jako depresja dwubiegunowa. Depresji klinicznej nie należy lekceważyć, ponieważ jest ona poważną chorobą, która wpływa na myślenie, przebieg działań, uczucia itp. Osoba cierpiąca na depresję kliniczną nie jest w stanie pracować lub funkcjonować tak, jak kiedyś. Uczucie smutku i beznadziejności utrzymuje się przez długi czas.

Ludzie nie są w stanie cieszyć się aktywnością, którą kiedyś cieszyli się. Istnieje wiele symptomów depresji klinicznej, w tym bezsenność, przespanie, zmiana apetytu, ból głowy, płacz, utrata zainteresowania czynnościami, które były wcześniej spożywane, i wiele innych. Objawy obejmują atrybuty fizyczne, behawioralne oraz emocje związane z osobą.

Choroba afektywna dwubiegunowa lub depresja maniakalna jest formą depresji klinicznej. Charakteryzuje się naprzemiennymi okresami depresji i okresami manii. Okresy te są również ograniczone przez pewne okresy normalnego nastroju i zachowania.

Mania jest zasadniczo związana z uczuciem uniesienia. Jego objawy to nadmierna energia, uczucie wielkiego wysiłku, niewielka pomoc potrzebna do snu, mówienie w szybszym tempie itd. Depresje maniakalne uważa się za powiązane z historią rodziny.

Depresja maniakalna obejmuje komponenty lub cechy depresji klinicznej, dlatego trudno czasem je rozróżnić. Choroba afektywna dwubiegunowa ma cztery podstawowe typy: zaburzenie dwubiegunowe typu I, zaburzenie dwubiegunowe typu II, zaburzenie afektywne dwubiegunowe, które nie zostało określone w inny sposób i zaburzenie cyklotymiczne.

Główną cechą wyróżniającą depresję maniakalną jest to, że jej objawem jest mania, której nie ma u osoby cierpiącej jedynie na depresję kliniczną. Osobę cierpiącą na depresję kliniczną można leczyć za pomocą środków przeciwdepresyjnych, podczas gdy zaburzenie afektywne dwubiegunowe wymaga również leku stabilizującego nastrój, takiego jak walproinian lub lit.

Porównanie depresji klinicznej i depresji maniakalnej:

	Depresja kliniczna	Depresja maniakalna
Definicja	Depresja kliniczna lub poważna depresja to zaburzenie nastroju, które charakteryzuje się głównie złym samopoczuciem i zmniejszonym zainteresowaniem wykonywanymi czynnościami.	Depresja maniakalna lub zaburzenie afektywne dwubiegunowe jest postacią depresji klinicznej, która charakteryzuje się przede wszystkim naprzemiennymi okresami manii oraz prawidłowego nastroju i energii.
Inne słowo	Duża depresja	Depresja dwubiegunowa
Niektóre objawy	Czuje się smutny, winny, bezwartościowy, bezradny, zmęczony Zmiana apetytu Czuję się niespokojny lub rozdrażniony Zaburzenia snu Myśli o śmierci lub samobójstwie Niewyjaśnione bóle i bóle	Cykliczne zmiany nastroju - mania i depresja Huśtawki nastroju są tak intensywne, że zakłócają normalną zdolność funkcjonowania mania może powodować bezsenność, czasami przez kilka dni, wraz z halucynacjami, psychozami, wspaniałymi urojeniami lub paranoiczną furią
Leczenie	Leki przeciwdepresyjne Często sugeruje się także terapię rozmową, np. Behawioralną lub kognitywną	Stabilizatory nastroju Leczenie psychologiczne obejmuje terapię rozmów Porady dotyczące stylu życia
Przyczyna	Bez pojedynczej przyczyny. Jednak często uważa się, że czynniki psychologiczne, biologiczne i środowiskowe wpływają na jego rozwój. Genetyka może również odgrywać pewną rolę	Nie znana jest dokładna przyczyna, jednak często sugeruje się, że czynniki genetyczne, neurochemiczne i środowiskowe są odpowiedzialne za jej wystąpienie i progresję.