Kluczowa różnica: Gingerbread został wydany 6 grudnia 2010 i był ulepszeniem Androida Froyo. Gingerbread został zaprojektowany specjalnie dla smartfonów, a firma wprowadziła kolejną kompletną wersję o nazwie kodowej Honeycomb na tablety. Ice Cream Sandwich został wydany publicznie w dniu 19 października 2011 r., A kod źródłowy systemu operacyjnego stał się dostępny publicznie 14 listopada 2011 r. ICS był ulepszeniem wiodącego Gingerbread i oferował szereg zupełnie nowych funkcji.

Android stał się synonimem rynku smartfonów, a wiele popularnych telefonów jest teraz zasilanych przez system operacyjny Google. Firma Google stała się ikoną w dziedzinie komputerów i technologii mobilnych dzięki innowacyjnemu oprogramowaniu. Android to system operacyjny oparty na systemie Linux, którego właścicielem i operatorem jest Open Handset Alliance, konsorcjum 84 wiodących firm, w skład którego wchodzą producenci telefonów komórkowych, twórcy aplikacji, niektórzy operatorzy komórkowi i producenci mikroukładów. Konsorcjum jest częściowo prowadzone przez Google, a także HTC, Sony, Dell, Intel, Motorola, Qualcomm, Texas Instruments, Samsung Electronics, LG Electronics, T-Mobile, Sprint Nextel, Nvidia i Wind River Systems.

Android jest oprogramowaniem typu open source, co oznacza, że ​​jest bezpłatny i można go używać, modyfikować i odsprzedawać. Jest to jeden z powodów jego ogromnej popularności, pozwoliło użytkownikom tworzyć i zmieniać dowolne i wszystkie kody Androids i ustawienia próbujące stworzyć idealny system operacyjny. Android ma również dużą społeczność programistów, którzy ciągle zapisują aplikacje i kody dla systemu. Na początkowych etapach rozwoju Android uznawany był za nowatorski sprzęt do porażki; jednak od tego czasu okazało się liderem na rynku smartfonów. Firma ma różne wersje swojego systemu operacyjnego Android i nazwał każdy system po pysznym deserze. Android 2.3 to nazwa kodowa Gingerbread, a Android 4.0 to Ice Cream Sandwich.

Firma uruchomiła Androida 1.0 we wrześniu 2008 r., A po aktualizacji 1.5 firma zdecydowała się na kryptonim każdej z jego wersji po deserach. Pierwszym z nich był Cupcake, z każdym kolejnym po alfabetycznym. Po ciastku pojawili się: Dough, Éclair, Froyo, Gingerbread, Honeycomb, Ice Cream Sandwich i wreszcie Jelly Bean. Najnowsza wersja Androida 4.2.2 była dostępna w listopadzie 2012. Gingerbread and Ice Cream Sandwich to dwa różne systemy operacyjne, a ICS było pierwszą prawdziwą aktualizacją dla smartfona po premierze Gingerbread. Te dwa są różne pod względem cech, wyglądu, wyglądu układ i wiele innych rzeczy.

Android 2.3, o nazwie kodowej Gingerbread, został wydany 6 grudnia 2010 r. I był uaktualnieniem wersji Froyo dla Androida v2.2. Gingerbread został zaprojektowany specjalnie dla smartfonów, a firma wprowadziła kolejną kompletną wersję o nazwie kodowej Honeycomb na tablety. Aktualizacja została oparta na jądrze Linux 2.6.35. Uważa się, że nadal jest to jedna z najpopularniejszych wersji Androida na smartfony. Oprócz układu już dostępnego na Froyo, firma zaoferowała zmiany takie jak zaktualizowany interfejs użytkownika, zwiększona prędkość i prostota, obsługa większego ekranu i wyższych rozdzielczości, natywne wsparcie dla telefonii SIP VOIP, szybsza i bardziej intuicyjna wirtualna klawiatura, ulepszona funkcja wklejania kopii, obsługa NFC (jednak sam telefon wymagałby chipa do obsługi funkcji), nowych efektów dźwiękowych, nowego menedżera pobierania, obsługi wielu kamer, obsługi odtwarzania wideo WebM / VP8 i kodowania audio AAC, ulepszonego zarządzania zasilaniem, przełączania od YAFFS do ext4 na nowszych urządzeniach, audio, graficzne i wejściowe ulepszenia dla twórców gier, równoczesne usuwanie śmieci i natywne wsparcie dla większej liczby czujników. Firma dostarczyła również drobną aktualizację Gingerbread w wersji 2.3.3-2.3.7. Te aktualizacje oferowały nowe funkcje, takie jak: obsługa czatu głosowego lub wideo, obsługa otwartych bibliotek akcesoriów, ulepszenia aplikacji Gmaila, animacje cieni do przewijania list, ulepszenia oprogramowania aparatu i zwiększona wydajność baterii.

System Android 4.0, o nazwie kodowej Ice Cream Sandwich, został opublikowany publicznie 19 października 2011 r., A kod źródłowy systemu operacyjnego stał się dostępny publicznie 14 listopada 2011 r. Ice Cream Sandwich stanowiło ulepszenie wiodącego produktu Gingerbread i oferowało szereg zupełnie nowych funkcji. Android miał również Honeycomb, który był zarezerwowany wyłącznie dla tabletów. Ta wersja była w zasadzie kombinacją serii Android Gingerbread i serii Honeycomb. Firma oferuje zaktualizowane funkcje, takie jak: miękkie przyciski, separacja widżetów, łatwe tworzenie nowych folderów, dostosowywalny program uruchamiający, ulepszoną wizualną pocztę głosową, funkcję "szczypta do zoomu", przechwytywanie zrzutów ekranu, ulepszoną klawiaturę, dostęp do aplikacji z ekranu blokady, dyktowanie mowy, funkcja Face Unlock, przeglądarka z zakładkami, automatyczna synchronizacja przeglądarki z zakładkami Chrome, nowy krój pisma dla interfejsu użytkownika, możliwość zamykania aplikacji w tle, ulepszona aplikacja na aparat, wbudowany edytor zdjęć, nowy układ galerii, nowe "Ludzie" aplikacja z integracją sieci społecznościowych, aktualizacjami statusu i obrazami wysokiej rozdzielczości, kompatybilnością z NFC, akceleracją sprzętową, bezpośrednim dostępem do sieci Wi-Fi i nagrywaniem wideo 1080p.

Gingerbread i ICS różnią się od siebie, a jedno spojrzenie na nich może pokazać użytkownikowi, że układ i interfejs użytkownika zostały zmienione. Firma zapewniła ICS znacznie czystszy i ostry wygląd. Wersja zawiera smukłe linie, większe obrazy i wyraźniejszy kontrast między aplikacjami i innymi obiektami. ICS również bardziej przypomina Honeycomb, w porównaniu do Gingerbread. Firma zmieniła także czcionkę interfejsu i włączyła nową czcionkę "Roboto". Firma zapewniła także więcej mocy w rękach użytkownika, umożliwiając zamknięcie aplikacji lub usunięcie list przez wyrzucenie ich z ekranu. Pozwala także użytkownikom monitorować wykorzystanie danych w każdej aplikacji oraz ograniczać lub ograniczać dane używane przez aplikacje. Zmniejsza to znaczne koszty dodatkowego wykorzystania danych w tle. Inną ważną cechą są opcje dewelopera, które umożliwiają programistom zmianę i zmianę danych lub innego oprogramowania w systemie. Firma włączyła również miękkie klawisze i odrzuciła stare klucze pojemnościowe wymagane w Gingerbread. Ice Cream Sandwich oferuje nowe przejścia bez potrzeby tworzenia oprogramowania innej firmy. ICS został tak zaprojektowany, aby szybciej reagować na dotyk i inne funkcje. Usługa ICS umożliwia także tworzenie folderów automatycznych na ekranie, przeciągając aplikację na inną aplikację, natomiast w Gingerbread użytkownik musiałby ręcznie utworzyć folder, a następnie dodać do niego aplikacje. Ice Cream Sandwich to wszystko, co jest już dostępne w Gingerbread, ale znacznie szybsze i gładsze.